Górnictwo odkrywkowe to metoda wydobycia stosowana do wydobywania minerałów znajdujących się blisko powierzchni ziemi.
Metody wydobycia w górnictwie odkrywkowym obejmują:
Górnictwo odkrywkowe. Wydobywanie odkrywkowe polega na usuwaniu cienkich warstw materiału powierzchniowego w celu dotarcia do minerału. Warstwa znajdująca się nad minerałem nazywana jest nadkładem i zazwyczaj składa się z gleby i skał. Ta technika górnictwa odkrywkowego jest powszechnie stosowana do wydobywania węgla zalegającego blisko powierzchni i jest metodą przygotowania terenu do eksploatacji odkrywkowej.
Górnictwo odkrywkowe. Górnictwo odkrywkowe to technika polegająca na wierceniu w powierzchni ziemi w celu podłożenia materiałów wybuchowych. Eksplozje te tworzą duży dół, z którego górnicy mogą uzyskać dostęp do leżących pod nim skał. Tę technikę górnictwa odkrywkowego można wykorzystać do wydobywania srebra.
Wydobywanie. Wydobywanie to proces, podczas którego górnicy wycinają bloki twardego kamienia. Górnicy będą również wydobywać produkty uboczne tych twardych kamieni, takie jak piasek, żwir lub małe kamienie. Wydobycie możliwe jest dzięki górnictwu odkrywkowemu. Ta technika górnictwa odkrywkowego jest zwykle stosowana do wydobywania granitu, marmuru i innych twardych kamieni.
Wydobywanie metodą ługowania na miejscu (ISL). Wydobycie in-situ wykorzystywane jest przede wszystkim do wydobywania uranu wykorzystywanego w energetyce jądrowej. Ta technika wydobywania odkrywkowego polega na rozpuszczaniu minerału na miejscu bez usuwania skał z warstw powierzchniowych.
Wydobywanie placów. Wydobycie metodą placerową polega na wydobywaniu złota z piasku lub żwiru za pomocą patelni i wody. Złoto, które ma większą gęstość niż piasek i żwir, będzie tonąć szybciej, co ułatwi jego zbieranie.